Palmy Kurpiowskie są wykonywane z kwiatów z bibuły napamiątkę wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Palmy z którymi Kurpie podążają na mszę świętą sięgają od jednego metra do kilku (obecnie nawet dokilkunastu) skonstruowane są na bazie kija lub ociosanej choinki.

Pisanki - skrobane, pisane, barwione zdobiły święconki, świąteczne stoły, funkcjonowały jako prezenty i atrybuty magicznych zabiegów. Od niepamiętnych czasów jaja były symbolem życia i płodności. Literatura przedmiotu podaje iż zwyczaj barwienia i zdobienia jaj znany był już w starożytności. Kurpie do barwienia jaj używali naturalnych barwników roślinnych: wywaru z łupin cebuli, kory dębu, leszczyny, jabłoni, mchu. Najstarsze pisanki pozbawione były wzorów, a jedynym walorem był kolor. Ciemne barwy skorupek przyczyniły się do powstania określenia „kruki”. 

Jednym z atrybutów magicznych praktyk agrarnych było pieczywo obrzędowe. Etnografowie podają, że w procesie lepienia figurek z ciasta chlebowego, razowego, pytlowego, żytniego lub pszennego brała udział cała rodzina, jednak najważniejszą osobą był gospodarz.